Vel attende frå påska med følgjande utsikt frå hyttevinduet, fanga av kameraet:
og eit dikt av Kolbein Falkeid å sitera uten vidare kommentarar:
LENGTER DU ETTER NOE
måtte det være ei snøvidde
som gnir hele fjeset sitt
inn med soloppgang og dagslys.
Et sted
hvor tankene fortaper seg som trær
mot tregrensen.